គ្មានអ្នកណណាកើតមកលើលោកនេះ ហើយត្រៀមខ្លួនស្រេចបាច់សម្រាប់ទទួលយកការឈឺចាប់នោះទេ! ខ្ញុំមិនប្រាកដថា ខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីឱ្យគេបោកចិត្តដែរ។
ខ្ញុំជាកូនប្រុសម្នាក់ដែលធំមកដោយភាពស្មោះត្រង់។ ខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំអត់មានលុយច្រើនក៏មិនសង្ហាដូចK-pop ពិបាកដែរក្នុងការរកបានមនុស្សស្មោះម្នាក់មកបណ្តើរសមរម្យនឹងគ្នា ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថាប្រសិនបើខ្ញុំមិនព្យាយាមរក របស់ល្អ ខ្ញុំមិនបានមកជាកម្មសិទ្ធិឡើយ។
«ទីនញញឹមអត់ពេលឃើញឈ្មោះខ្ញុំផុសរូបពីរនាក់យើង! ចង់និយាយថា ពេលឃើញរូបពីរនាក់យើងក្នុងទូរសព្ទរបស់ទីន?»
«ផុសពីអង្កាល់?»
ខ្ញុំពិតជាចូលចិត្តទីនខ្លាំងឡើងៗ។ គេជាសិស្សចូលថ្មី ផ្ទះនៅកោះកុង។ គេស្អាតដូចកូនកាត់ថៃ ចង្កាស្រួចសក់វែងរលូន រាងរាវ។ មិត្តភាពរបស់យើងក់តឡើងតាមខ្សែបេះដូង និយាយគ្នាបានតិចបំផុត។
«រូបម្សិលមិញកាលទៅបោះជំរុំនោះ! ខ្ញុំCrop អ្នកផ្សេងចេញអស់ហើយ!»
«ផុសចឹងៗប្រយ័ត្នគេបង្អាប់!» ទីនឈែតមកខ្ញុំតវ៉ា។
«ចង់ឱ្យគេបង្អាប់ហ្នឹងឯង!»ខ្ញុំសរសេរឈែតទាំងសើចម្នាក់ឯងស្ងួតជើងធ្មេញទៅហើយ។
«អាក្រក់ណាស់!» នាងសរសេរមក។
«តួអាក្រក់បានស្រីស្រលាញ់មែនអត់?»
«អ្នកណាប្រាប់! ប៉ូលិសស្រលាញ់បានត្រូវ!» នាងដាក់រូបសើចមក។
រូបមួយនោះ ជារូបដំបូងនាងផ្ញើមក ហើយវាជាប់ស្អិតពេញបេះដូងខ្ញុំ។ ខ្ញុំនៅទីរទើរចុងម្រាមដសនេះ ញ័រចុះឡើង ប្រុងតែដាក់រូបបេះដូងមួយសងទៅភ្លាម គ្រាន់តែមិនហ៊ាន។
«មិនមែនជាកំហុសរបស់ខ្ញុំទេ !»
«ចង់ថាម៉េច?!»នាងបន្តឈែតមកទៀត ។ នេះមានន័យថា គេមានពេលវេលាសម្រាប់ខ្ញុំ និងសម្រាប់ស្នេហាមួយនេះ? …នេះជាចំងល់ដែលដុតសន្ធំទ្រូងខ្ញុំឱ្យក្តៅងំទៅដោយរងើគភ្លើងស្នេហ៍។
ខ្ញុំសរសេរយ៉ាងញាប់តបនឹងនាង៖
«មិនមែនកំហុសខ្ញុំទេដែលលួចស្រលាញ់កូនគេ!»
«កូនអ្នកណា?!»
«កូនស្រីគេ!»
«អ៊ីចឹងកំហុសអ្នកណាវិញ?!»
«កំហុសកូនគេដែលមកល្អៗឱ្យខ្ញុំស្រលាញ់!»
«ចិត្តងាយខ្លួនឯងដឹង!»
«ចិត្តនេះងាយតែជាមួយមនុស្សម្នាក់គត់!»
គេហាក់ស្ងាត់ឬរវល់ធ្វើការផ្ទះមិនដឹង ក៏មិនឃើញឈែតមកទៀត ខ្ញុំរង់ចាំដោយអន្ទះសារពេក ក៏សរសេរបន្ត៖
«រាល់ពេលដែលខ្ញុំឃើញទីនញញឹម ជីវិតខ្ញុំដូចថែមបានអុកស៊ីសែនមកដកដង្ហើម! ដូចធូរទ្រូងដូចសប្បាយរំភើបម៉េចមិនដឹងទេ! »
«កវីហ្មែន?!»នាងសួរមកខ្លី ឯខ្ញុំសរសេរវែងៗ។
«កំពុងរៀបចំផែនការសម្រាប់អនាគតជាអ្នកនិពន្ធរឿងស្នេហ័ម្នាក់! ហើយចង់សួរថាតើអ្នកណាទៅចង់ក្លាយជាតួឯកស្រីក្នុងបេះដូងអ្នកនិពន្ធម្នាក់នេះឱ្យបាន រៀងរហូតនោះ?»
«មិនដាក់ស្លាកហើយអង្គុយសួរនៅវត្តភ្នំ?»
«ស្អែកទីនទៅវត្តភ្នំហ្មែន បើទីនទៅខ្ញុំខ្លាចអីព្យួរសា្លកហ្នឹងជាប់កចាំនៅហ្នុង!»
«គ្មានពេលទេ! រវល់ណាស់ ហើយខ្ចិលមើលផងពិបាកភ្នែកពេក គ្រាន់តែស្រមៃក៏អនោចអធម៌ដែរ!»
«អាណិតធំជាងស្រលាញ់ណ៎ា!»
«អ្នកណាថាអាណិត!»
«សួរខ្លួនឯងម្តងទៀត អាណិតខ្លះអត់?!»
ខ្ញុំគិតថា ទីនជាមនុស្សស្រីដ៏មានចិត្តសប្បុរសម្នាក់ដែលតែងធ្វើឱ្យខ្ញុំក្លាយជាមនុស្សមានសង្ឃឹមជាងមុនរាល់ពេលបាននិយាយជាមួយនាង។ គេអាចឈប់ឈែតព្រោះយប់ជ្រៅ តែខ្ញុំមិនដែលឈប់នឹកគេទេ។ គេប្រហែលជាកាយនៅឆ្ងាយពីខ្ញុំ ប៉ុន្តែតាំងពីថ្ងៃដំបូងៗ គេមិនដែលរបូតចេញទៅណាពីគំនិតខ្ញុំឡើយ។ គេស្អិតនៅទីនេះទៅហើយ បេះដូងខ្ញុំ ការគិតរបស់ខ្ញុំ សង្ហើមខ្ញុំ និងជីវិតខ្ញុំ។
ថ្ងៃនេះ ក្រុមសិស្សពូកែដូចពួកយើង ត្រូវបាននាយក នាំគ្នាចុះកម្មសិក្សានៅក្រុមហ៊ុនម្សៅមីធំមួយរបស់បរទេសក្បែរព្រំដែនវៀតណាម។ ពេលមកដល់ផ្ទះវិញ ត្រូវហត់ខ្លាំងព្រោះជិះឡានសរុបជាង៥ម៉ោងទាំងទៅនិងមក។
«ត្រៀមខ្លួនទៅ មិនដល់មួយវិនាទីទៀតទេ ខ្ញុំនឹងនឹកទីនខ្លាំង!» ខ្ញុំសរសរទៅគេ សូរសារលោតទីនៗលើទូរសព្ទគេដែលនៅអង្គុយជួរពីមុខខ្ញុំខាងឆ្វេងដៃ។
ពេលនោះឡានBus ឈប់មុខសាលាហើយសិស្សៗប្រញាយគ្នាចុះ គេងើបមុខសម្លឹងមកខ្ញុំតាមកញ្ចក់ពេលឃើញសារខ្ញុំ។ ខ្ញុំទាញមួកគ្របបាំងភ្នែក តែមាត់ខ្ញុំញញឹមដាក់គេ។
«ខ្ញុំមិនអាចឈែតលេងទេយប់នេះណា៎សាល!»
វិសាលជាឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ។
«រវល់អី? ខ្ញុំអាចចាំទីនបាន រាប់ម៉ោងក៏ដោយរហូតដល់ទីនលែងរវល់!»
«កុំស្អិតដូចតាំងម៉ែ!»
«អត់ទេ គឺដូចកាហ្វេ ស្គាល់អត់ កាហ្វេដែលញៀនខ្លាំង !»
«មិនដែលញាំផងអត់ដឹងទេ!»
«សាកទៅ!វាផ្ត ល់ថាមពលឱ្យយើងពេញមួយថ្ងៃ!»
ខ្ញុំតែងតែគេងលក់ស្រួលពេលអានសារទាំងអស់របស់គេ ទោះអានឡើងស្ទាត់ហើយ នៅតែអាន។
មានមិត្តម្នាក់ឈ្មោះតុង គេប្រាប់ខ្ញុំថា កុំស្រលាញ់ស្រីស្អាតពែក នឹងសោកស្តាយដែលមិនបានក្លាយជាការពិតព្រោះមិត្តដឹងថា ខ្ញុំនេះជាប្រុសស្មោះ។
«មនុស្សដូចយ៉ាទីន មានសង្សារមិនមែនម្នាក់ទេអាសាល!»
ខ្ញុំខឹងនាងថែមទាំងខឹងដល់សម្តីតុង តែខ្ញុំនៅតែបន្តដូច្នេះដដែល។ គ្មានព្រះឥន្ទមកពីភពព្រះអង្គារ៍ណា អាចហាមឃាត់បេះដូងខ្ញុំឡើយ។
យ៉ាងហោចណាស់នៅចុងបញ្ចប់នៃរឿងស្នេហ៍យុវវ័យមួយនេះ មិនថាវាបញ្ចប់ឡើងដោយរបៀបណា ខ្ញុំអាចនិយាយបានថា ខ្ញុំបានព្យាយាមគ្រប់សព្វបែបយ៉ាងហើយ ក្នុងការផ្តល់នូវក្តីស្រលាញ់ និងចិត្តស្មោះចំពោះ គេហ៍។
ជាងមួយឆ្នាំកន្លងទៅ ស្នេហានិងការសេពគប់គ្នាចិត្តនឹងចិត្តជាមួយគេ ខ្ញុំបានរៀនច្រើនណាស់។ ជាលើកដំបូងដែលខ្ញុំរៀនអំពីបេះដូងខ្លួនខ្ញុំ អំពីទំនាក់ទំនងក្នុងនាមបថមវ័យ ក្រោយមកក្នុងនាម ជាមនុស្សពេញវ័យ ចុងក្រោយខ្ញុំបានដឹងច្បាស់អំពី ផលនៃស្នេហា។
ខ្ញុំបានដឹងថាខ្ញុំជាប្រភេទមនុស្សដែលស្រលាញ់គេពិតៗ ។ នៅពេលដែលខ្ញុំស្រលាញ់ ឬខ្វល់ពីនរណាម្នាក់ ខ្ញុំទុកឱ្យពិភពលោកទាំងមូលរបស់ខ្ញុំស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់គេ។
នោះហើយជាអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើជាមួយទីន។
នាងបានចូលមកក្នុងជីវិតក្នុងនាមជាសង្សារដំបូងបង្អស់ ក៏ជាពេលដែលខ្ញុំមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ឈឺនៅឡើយខ្ញុំមិនជឿថាមនុស្សដូចគេ នឹងអាចធ្វើឱ្យខ្ញុំឈឺចាប់ទេ។
យើងធ្លាប់ចំណាយពេលតែពីរនាក់ គេឱ្យខ្ញុំឱបនិងថើប តែមិនដែលធ្វើអ្វីលើសនេះទាំងអស់។ ភាពជាកូនស្រីត្រឹមត្រូវ និងមនុស្សល្អ ទន់ភ្លន់ម្នាក់ ដែលខ្ញុំជក់ចិត្តឱ្យតម្លៃ ជឿថាជាបុគ្គលិកលក្ខណៈ ទាក់ទាញនិងគួរឱ្យស្រលាញ់ ហាក់ដូចជាល្អពេកសម្រាប់ស្រមៃ និងខ្ញុំព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីក្លាយឱ្យសុបិនអនាគតនៃពីរនាក់យើង ក្លាយមកជាការពិត។
នៅពេលដែលយើងចាប់ផ្តើមនិយាយដល់រឿងអនាគត និងចង់ស្គាល់គ្រួសារទាំងសង ស្រាប់តែទីនបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា គេ«មិនទាន់ចង់»។
ល្ងាចនោះ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមពិបាកចិត្ត។
គេដូចជាមិនចង់បានឱ្យទំនាក់ទំនងយើងក្លាយជាអនាគតទេ?
ក្រែងគេជាភាគីខាងស្រី? ហេតុអ្វីគេនិយាយមើលតែប្រុស?
ខ្ញុំគិតថាអាចមកពីគេភ័យខ្លាចអ្នកផ្ទះ ឬខ្លាចខ្ញុំធ្វើឱ្យបេះដូងគេរងរបួសព្រោះខ្ញុំនៅក្មេង ខ្លាចពេលគេលង់ជ្រៅ ជឿជ្រៅគេនាំខ្ញុំទៅផ្ទះ ក្រែងខូចឈ្មោះគេ?
គ្រប់យ៉ាងជាល្ខោនដែលខ្ញុំបានខិតខំសរសេរឡើងមកកុហកចិត្តខ្លួនឯង។
តាមពិតឥឡូវនេះខ្ញុំដឹងថា ដោយសារតែគេជាមនុស្សមាន ទំនាក់ទំនងច្រើន យ៉ាងហោចណាស់អាចនិយាយបានថាសង្សារដូចខ្ញុំនេះគេមានមិនក្រោម១០នាក់ទេតែនៅក្រៅបេះដូងទាំងអស់។ គេមិនមែនជាមនុស្សប្រភេទដែលយកស្នេហាជាការពិត ឬចង់បានគូអនាគតនៅឡើយ។
«បងចង់ឱ្យរឿងយើងក្លាយជាអនាគតច្បាស់!»ខ្ញុំនិយាយត្រង់ៗជាមួយគេ។
«យើងនៅក្មេងណាស់ គិតវែងឆ្ងាយម៉េះ?!»គេហាក់តបមកហីៗនឹងទុក្ខព្រួយរបស់ខ្ញុំ។
«ឬទីនមានអ្នកផ្សេង?»
«ខ្ញុំមិនចូលចិត្តសំណួរសាលឯងទេ! សំណួរមួយនេះសាលឯងគ្មានសិទ្ធិមកសួរដាក់សម្ពាធខ្ញុំទេ! យល់?»
មនុស្សខ្ញុំស្មោះត្រង់នឹងគេពេក បានជាគេមិនសូវខ្វល់ខ្លាចបាត់បង់ខ្ញុំ? និយាយត្រង់ទៅភាពព្រងើយកន្តើយរបស់គេ ពិតជាឈឺខ្លាំងពេកណាស់។ វាមិនយុត្តិធម៌ទេដែល ខ្ញុំនៅតែប្រកាន់យក ចិត្តស្នេហ៍មួយនិងមួយរហូតមកឯគេវិញ មិនបានធ្វើដូចយើង។
ខ្ញុំនៅតែបន្តភាពជាមនុស្សស្មោះជាមួយគេ ព្រោះខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្វីៗនឹងផ្លាស់ប្តូរ ប៉ុន្តែក្រោយមក ពេលខ្ញុំធំដឹងក្តីគ្រប់គ្រាន់ ខ្ញុំទើបនឹងរៀនពីការឈឺចាប់ នូវពាក្យដ៏សំខាន់មួយថា «យើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរចរិតមនុស្សមិនស្មោះម្នាក់បានទេ! ខ្ញុំមិនអាចផ្លាស់ប្តូរទីនដោយធ្វើជាអ្នកស្មោះមុនបានទេ ហើយខ្ញុំក៏មិនអាចផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពរបស់ស្នេហាបរាជ័យមួយនេះបានដែរ!»។
ខ្ញុំគ្រាន់តែអាចផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯង និងស្ថានភាពដែលខ្ញុំជ្រើសរើសសម្រាប់ជីវិតយុវវ័យ។
កាលពីដំបូងៗហេតុតែស្រលាញ អ្នកខ្លាំង ខ្ញុំបានជ្រើសរើសយកដំណោះស្រាយមិនសមហេតុសមផលមួយគឺ ព្យាយាមយល់ចិត្តអ្នក និងមិនអើពើវពីអំពើក្បត់របស់អ្នក។
ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចបន្តទៀតទេនៅពេលអ្នកនៅជាមួយប្រុសផ្សេងទាំងមិនដាច់ស្រេចពីខ្ញុំ។
«យើងអាចបន្តប្រសិនបើជាសាលចង់ព្រោះគ្រប់គ្នាមានជម្រើសសម្រាប់ស្គាល់ចិត្តគ្នា!»
គេនិយាយបែបនេះពេលយើងចូលមហាវិទ្យាល័យឆ្នាំទីមួយគឺ គេអាចមានខ្ញុំផងបន្តរកមើលអ្នកផ្សេងមកធៀបនឹងខ្ញុំផង។
ខ្ញុំចូលចិត្តបទចម្រៀង កង់សាគួររបស់ថេណា តែក្នុងជីវិតពិត ខ្ញុំមិនអាចធ្វើបានទេកង់សាគួរបែបនេះ ព្រោះវាឈឺ ឈឺពេកហើយ។
ពេលនេះខ្ញុំស្គាល់ចិត្តទីនច្បាស់! ឈែតចុងក្រោយរបស់គេ គេពន្យល់ខ្ញុំថា «ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ឱ្យសាលដឹងថា អ្វីដែលពួកយើងមានកន្លងមកគឺមានតម្លៃខ្លាំងសាលពិតជាបាន ចូលមកក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ បេះដូងរបស់ខ្ញុំពិតជាមានសាល សាលជាមនុស្សល្អប៉ុន្តែប៉ុណ្ណឹងមិនទាន់អាចកសាងគ្រួសារមួយបានទេសាល! អរគុណគ្រប់យ៉ាងហើយ យើងទុកឱ្យពេលវេលាសម្រេច!ហើយជាខ្ញុំមានមនុស្សច្រើនដែលខ្ញុំ កំពុងសិក្សាខ្ញុំមិនបានខូចខាតអីនោះទេតែខ្ញុំត្រូវការជ្រើសរើសអនាគតមួយ ដែលមានសភាពល្អជាងអ្វីដែលខ្ញុំឃើញរាល់ថ្ងៃ!»
គេនិយាយពិរោះជាងខ្ញុំដែលប្រុងធ្វើជាអ្នកនិពន្ធផង។
តែគេកុហក!
គេកំពុងទាក់ទងជាមួយកូនថៅកែលក់អចលនទ្រព្យម្នាក់។
គេរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយខ្ញុំនេះ ព្រោះក្នុងករណីថា បើជាមួយអ្នកខាងណោះបរាជ័យ គេនៅមានខ្ញុំដែរ?
ណ្ហើយស៊ូទ្រាំនឹងការកុហក ការឈឺចាប់ និងភាពមិនសមហេតុផលទាំងអស់តែងមានព្រំដែនមួយ។
នាងឆ្កួតនិងលុយកាក់ ហ៊ឺហាររបស់គេ ហើយបើខ្ញុំនៅរង់ចាំគឺខ្ញុំកំពុងឆ្កួតនិងមនុស្សស្រីដូចនាង។
នាងស្គាល់គេក្រោយខ្ញុំ អ្វីៗទាំងអស់នោះដែលយើងសាងមករួមគ្នានិងការរេគំនិតថ្មីរបស់ទីន ខ្ញុំអាចហៅនាងថាមនុស្សក្បត់បាន!
ទោះខ្ញុំមិនដែលចង់បានអ្វីពីមនុស្សស្រីដែលខ្ញុំស្រលាញ់ យ៉ាងហោចណាស់ ខ្ញុំសមនឹងទទួលបានភាពស្មោះត្រង់។
តើមានរឿងបែបនេះកើតឡើងហើយបើខ្ញុំ នៅតែធ្វើពើបន្តស្រលាញ់ទីន នាងកាន់តែយល់ថា ខ្ញុំជាមនុស្សឆោតល្ងង់ឬសមណាស់ដែលទីនមិនឱ្យតម្លៃ។
អរគុណដែលអ្នកឱ្យខ្ញុំបានដឹងច្បាស់ថា អ្វីទៅដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំគ្មានតម្លៃ។ គឺនៅពេលខ្ញុំស្រលាញ់ ប៉ះមនុស្សអាត្មានិយមម្នាក់។
ពេលវច្ចនានុក្រមខ្ញុំ វិភាគថា ទីនជាមនុស្សសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែ មនុស្សសំខាន់បំផុតក្នុងពិភពលោកទីនមិនមែនខ្ញុំ។
មិនថាយើងបែកគ្នា ឬខ្ញុំចាកចេញពីអ្នក ខ្ញុំនឹងនឹកទីនយូរណាស់ មិនដឹងពេលណាបានឈប់នឹកហើយកាត់ចិត្តបាននោះទេ ក៏ខ្ញុំនឹងទៅ។
រូបអ្នកក្លាយជាអ្វីមួយដែលខ្ញុំមិនអាចលុបឬបញ្ចប់បានហើយ ខ្ញុំនឹងមានអារម្មណ៍ខូចចិត្តប៉ុន្តែវាប្រសើរជាងនៅបន្តជាមួយភាពក្លែងក្លាយរង់ចាំថ្ងៃដែលអ្នកចាកចេញ។
ជាបណ្តើរៗ ខ្ញុំធ្វើជាមិនអើពើ ឬឈែតទៀត ទាំងចិត្តនៅនឹកពន់ពេក រហូតខ្ញុំស្អប់ការស្គាល់អ្នក និងរឿងកន្លងមករបស់ពួកយើង ប៉ុន្តែខ្ញុំពេញចិត្ត 100% ដោយដឹងថា ខ្ញុំនឹងមិនប្រគល់ខ្លួនឱ្យទំនាក់ទំនងក្លែងក្លាយមួយដែលមិនសក្តិសមមកកាត់ក្តីជីវិតនិងអនាគតរបស់ខ្ញុំទៀតនោះទេ។
ថ្ងៃណាមួយ អ្នកនឹងក្លាយជាអតីតកាលក្នុងជីវិតខ្ញុំ។ ជាអតីតកាលដែលគ្មានតម្លៃអ្វីលើសពីមេរៀនសម្រាប់សរសេរសៀវភៅមួយក្បាលឡើយ។
អនុស្សាវរីយ៍ដែលខ្ញុំទទួលបានពីទីនគឺ ពីមនុស្សដ៏អស្ចារ្យម្នាក់ដែលមានពន្លឺផ្តល់ក្តីសង្ឃឹមក្រោយមកក្លាយជាសភាវៈមិនស្មោះត្រង់ដែលអាត្មានិយមនិងគ្មានតម្លៃ។
មនុស្សដែលមិនឱ្យតម្លៃលើ ភាពមិនស្មោះត្រង់ថ្ងៃណាមួយអ្នកនឹងដួលក្រោកលែងរួចដោយសារការរស់នៅជាមួយអំពើក្បត់។
ខ្ញុំពិតជាសង្ឃឹមថា អ្នកបានអានរឿងខ្លីមួយនេះ ហើយព្យាយាមហើយ កុហកខ្លួនឯងថាខ្លួនឯងត្រូវទៀតក៏បាន ប៉ុន្តែក្នុងរូបភាពណាក៏ដោយ មុននឹងក្រោយ ការរស់នៅមិនស្មោះត្រង់ នឹងនាំឱ្យអ្នកបរាជ័យ។
