តើមេដឹកនាំប្រភេទណាដែលពិភពលោកត្រូវការក្នុងរយៈពេលមួយជុំ១២ឆ្នាំទៅមុខនេះ? តើចំណេះដឹងរបស់យើង អំពីភាពជាអ្នកដឹកនាំ ការអភិវឌ្ឍន៍ភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងការអប់រំលើភាពជាអ្នកដឹកនាំ តោងផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងដូចម្តេចតម្រូវទៅតាមនិន្នាការថ្មី?
ភាពជាអ្នកដឹកនាំក្នុងឆ្នាំ២០៣៥មិនដូចពេលនេះទេ ។ ប្រសិនយើងអាចពិនិត្យមើលបញ្ហា និងដុសខាត់ពីឥឡូវ យើងអាចនឹងផ្លាស់ប្តូរអនាគត និងឥទ្ធិពលជាអ្នកដឹកនាំ និងបង្កើនទំហំប្រសិទ្ធិភាពនៃអ្នកដើរមុន១២ឆ្នាំទៀតមកដល់។
រឿងដំបូងដែលយើងត្រូវដឹងគឺ ពិភពលោកនេះ គ្មានភាពប្រាកដប្រជាអំពីអនាគតទេ ។ គ្មានអ្នកណាដឹងច្បាស់ថា នឹងមានអ្វីកើតឡើងឡើយតែអ្វីដែលប្រាកដគឺ ការផ្លាស់ប្តូរជៀសមិនរួច។ អ្វីក៏មានទីបញ្ចប់ដែរ។ ការព្យាករណ៍ណាមួយនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ជាពិសេសអំពីភាពជាអ្នកដឹកនាំនៅឆ្នាំ ២០៣៥ នឹងមានភាពជ្រាតចូលនៃចរិតនយោបាយ សង្គ្រាមមហាអំណាច ឬអាចថា ព្យាករណ៍នយោបាយដែលលំអៀងម្ខាងៗហៅបានថាជាព័ត៌មានមិនពេញលេញ។
ការវិភាគជាគន្លឹះនៃភាពជាយុទ្ធសាស្រ្ត សម្រាប់មេដឹកនាំ កុំវិភាគយកពិរោះ វិភាគយកមកប្រើការបាន ដើម្បីឈានទៅធ្វើផែនការកសាងសេណារីយ៉ូបន្ទាប់។
តើបញ្ហាអាក្រក់បំផុតដែលលោកនេះទំនងនឹងប្រឈមមុខ គឺអ្វី? ឆ្លើយបានយើងនឹងដឹងថាគេត្រូវការអ្នកដឹកនាំបែបណា?
គិតឧទាហរណ៍តូចមួយ!
ប្រសិនមនុស្សចាប់ផ្តើមធុញរបៀបការិយាធិបតេយ្យ កំណើននៃសុពលភាព internet ទំនងជាមេដឹកនាំដែលអនុញ្ញាត្តិឱ្យគ្រប់គ្នាធ្វើការពីកន្លែងណាក៏បាន នឹងមានវិធីវាស់វែងត្រឹមត្រូវលើផលិតភាព ជាមេដឹកនាំប្រភេទដែលគេចង់បាននិងព្រមដើរតាម។
នាពេលអនាគត ចាប់ពីកំណើនប្រជាជន និងនគរូបនីយកម្ម រហូតដល់ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងការប្រកួតប្រជែងធនធាន តើមេដឹកនាំណាអាចបង្កើតបុព្វហេតុរួម និងដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះដោយមានទស្សនវិស័យឆ្ងាយ ឆ្ពោះទៅរកសន្តិភាព និរន្តរភាព និងយុត្តិធម៌សង្គម?
ប្រសិនមនុស្សចូលចិត្តទទួលស្គាល់អ្នកទន់ភ្លន់ និងអ្នកពូកែស្តាប់យោបល់ ជនដែលឡូឡា ក្អេងក្អាងលើវេទិកា ឬជនដែលចង្អុលឱ្យគេធ្វើតាមបទពិសោធន៍និងការយល់ឃើញរបស់ខ្លួន ជនដែលទេសនាដូចខ្លួនជាព្រះ ឯគេខាងក្រោមមិនដឹងអីសោះ លែងជាមេដឹកនាំដែលមានគេដើរតាមច្រើនទៀតហើយ។
ភាពជាអ្នកដឹកនាំទៅអនាគត នឹងនាំមកនូវមនុស្សចិត្តបើកចំហរ ដែលស្តាប់គ្រប់គ្នាហើយមានមធ្យោបាយដាក់មនុស្សជំពូកផ្សេងៗត្រូវនឹងជំនាញ ព្រមទាំងទេពកោសល្យរបស់គេ។
នៅគ្រប់វិស័យនៃជីវិតរបស់យើងនិងនៅទូទាំងសកលលោកគ្រប់អាជីវកម្មណាក្តីរបរនយោបាយណាក្តី ដើម្បីរស់រានមានជីវិត និងរីកចម្រើនក្នុងស្ថានភាពលំបាកៗដែលពិភពលោកនេះនឹងប្រឈមមុខមិនឈប់នោះ មេដឹកនាំត្រូវមានភាពភ្លឺស្វាងនឹងនរ ក្នុងបរិយាកាសស្មុគ្រស្មាញ ។
ការរៀនដោះស្រាយ និងការដោះដូរដ៏ ផ្គូរផ្គង Dilemma លំបាកៗ ការឱ្យតម្លៃនិរន្តរភាពរយៈពេលវែង និង សហគ្រិនសង្គមដែលគិតដល់ក្រុមអ្នកខ្សោយ និងអ្នកខ្វះឱកាស គិតដល់បរិស្ថាន ជាមេដឹកនាំដែលគេព្រកស្លាប់ជាមួយបាន។
អ្នកបង្អួតដុំដៃ លុយឡាន មាសពេជ្រដែលគ្មានចរិតលក្ខណៈគួរឱ្យគោរព និងលឹបបាត់ទៅតាមពេលវេលាម្តងមួយៗ ជាការលេចធ្លោបណ្តោះអាសន្នដែលពឹងលើសម្ភារៈ មិនមែនពឹងលើគុណតម្លៃនៃមនុស្សម្នាក់ ជារឿងដែលអាចមានគេជំនួសបាន ហើយអ្នកដឹកនាំបែបនោះ ចោមព័ទ្ធទៅដោយមនុស្សឡេមឡឺម ។
ភាពជាអ្នកដឹកនាំទៅអនាគតចង្អុលបង្ហាញតាមរយៈ ការងារដែលមានប្រសិទ្ធិភាពតែមិនប្រើពេលយូរដល់៨ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ។ តែមួយម៉ោងពេលនោះ នឹងមានតម្លៃស្មើ៥ម៉ោងពីអតីតកាល។
មេដឹកនាំជំនាន់ថ្មី នឹងជាមនុស្សដែលចេះលើកទឹកចិត្ត បង្កើនសន្ទុះប្រសិទ្ធិភាពការងារតាមរយៈវប្បធម៌បណ្តុះបណ្តាល ការលើកទឹកចិត្ត ការផ្តល់ឱកាស និងការកែតម្រូវ។ មេដឹកនាំថ្មីៗទាំងនេះ ចេះវិធីដើម្បីបំប្លែងវប្បធម៌នៃការពឹងផ្អែក ទៅជាទៅ ភាពនាំនៃការទទួលខុសត្រូវ មិនអាចខ្សែ មិនបន្លំ និងហ៊ានប្រឈមមុខ។
មានច្រើនទៀតលើគេហទំព័រនេះអំពីភាពជាអ្នកដឹកនាំទៅអនាគត ឬអាចតាមដានជាមួយយើងខ្ញុំលើ ចុច
