សំណួរទី៥ មនុស្សដែលបងអ្នកនិពន្ធគោរពមានបុគ្គលិកលក្ខណៈបែបណា?
ក្នុងចំណោមសកម្មភាព ឬបុគ្គលិកលក្ខណៈ ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំមានការគោរពកាន់តែខ្លាំងនោះគឺ ការគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍បានល្អ។ យើងខ្សោយចំណុចណា យើងគោរពមនុស្សដែលធ្វើបានលើសយើង។ ក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិននៅក្បែរជន Yes / ok ទេ មនុស្សចេះចែកច្បាស់ ឆ្លើយច្បាស់ បដិសេធអ្វីមួយច្បាស់ ដែលគាត់ចាំបាច់ត្រូវតែបដិសេធ ដូចខ្ញុំសរសេរក្នុងសៀវភៅ«ពេលវេលា»យើងអត់មានពេលពង្វាងចុះឡើងទេ ។
មួយសំខាន់ទៀត ខ្ញុំតែងចុះខ្សោយចំពោះមុខសេចក្តីសប្បុរស ។ មនុស្សចិត្តល្អ មិនបាច់ប្រាប់ទេ ខ្ញុំមើលដឹងច្បាស់ មិនអាចបន្លំទេ ហើយខ្ញុំឱនក្បាលបាន ចំពោះជនបែបនោះ។ ត្រង់ណេះត្រូវច្បាស់ថា មិនថាគេជួយអ្នកដទៃ គេស្រង់អ្នកដ៏ទៃ មិនចាំបាច់ត្រូវប្រព្រឹត្តអំពើល្អនោះ ឱ្យមកលើខ្ញុំទេ ខ្ញុំគោរពតែម្តង ឱ្យតែជួបគាត់។
ជនមានឋានៈធំ មានចំណេះខ្ពស់ ដែលដាក់កាយរាបទាប ទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃដោយសុភាព ដេកលើឥទ្ធិពលតែចេះឱបគុណធម៌ ចេះបែងចែករវាងអ្វីដែលល្អ អ្វីដែលត្រូវ ជាបុគ្គលខ្ញុំព្រមដើរតាម ។ មនុស្សពោលអំពីខ្លួនឯង ខ្ញុំមិនដែលនៅស្តាប់បានលើសពីមួយនាទីទេ អត់ចេះស្តាប់មនុស្សអួតពីខ្លួនឯង តែខ្ញុំស្តាប់ដដែលៗសម្តីមនុស្សដែលគោរពខ្ញុំ និងផ្តល់តម្លៃដល់ខ្ញុំ ឬចេះផ្តល់តម្លៃអ្នកដទៃ។
ខ្ញុំគោរពមនុស្សដែលគួរឱ្យមានទំនុកចិត្ត មិនថាកាលៈទេសៈណា ធ្វើអ្វីៗគោរពខ្លួនឯង។ ក្នុងការគោរពខ្លួនឯង សុជីវធម៌ និងសិលធម៌ ឈរលេខរៀងទីមួយជានិច្ច។ ការប្រព្រឹត្តដោយការគោរព មិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានទេ បើមានមែន គេជាបុគ្គលដ៏មានតម្លៃ។
សំណួរទី៦ ក្លាយជាអ្នកសម្ភាសន៍ពូកែម្នាក់ដែលអត់បានត្រៀមសំណួរមុន ត្រូវការចំណេះអ្វីខ្លះ?
ស្រាវជ្រាវ និងចេះស្តាប់ ចាប់ពាក្យគន្លឹះ។ មិនថាភ្ញៀវមកពីវិស័យណា យើងត្រូវដឹងសាវតាគាត់ខ្លះ ជាមុននិងនាំមុខដោយសំណួរទួទៅមួយ ដែលគាត់ចង់ឆ្លើយបំផុតដូចជា សមិទ្ធិផលក្នុងជីវិត បទពិសោធន៍ល្អដែលគាត់ចង់ចែករំលែក បន្ទាប់ពីនោះ យើងនឹងស្មានដឹងពីបុគ្គលភាពនិងសមត្ថភាពគាត់ក្នុងជំនាញវិជ្ជាជីវៈបានខ្លះ រួចហើយយើងចោះយកមកសួរ។ ក្នុងភាពជាអ្នកដឹកនាំគ្មានអ្វីសំខាន់ជាង ជំនាញទន់របស់គាត់ដូចជា ទំនាក់ទំនង ការដោះបញ្ហា ការសម្រេចចិត្ត។ល។ ចំណែកជំនាញរឹង អំពីការតស៊ូ ការសកម្មយកពិសោធន៍ដើម្បីថ្នឹកជំនាញ និងការដោះស្រាយចំពោះឧបសគ្គប្រកួតប្រជែង។ ការរៀបសំណួរទុក ភាគច្រើនធ្វើឱ្យបទសម្ភាសន៍មិនប្រទាក់ដែលនាំឱ្យមានភាពធុញទ្រាន់។
សំណួរទី៨ តើមានអ្វីដែលអ្នកគ្រូស្រមៃចង់ធ្វើជាយូរមកហើយ? ហេតុអ្វីបានជាមិនធ្វើវា?
ខ្ញុំចង់សរសេររឿងគុននិយមមួយ។ បានជាមិនធ្វើព្រោះគ្មាន តម្រុយ។ ខ្ញុំមិនចង់សរសេរពីមហារំអិល ឬល្បុកតោដោយគ្រាន់តែអានរឿងគេហើយសរសេរតាមទេ។ យើងគ្មានឯកសារច្រើន ហើយខ្ញុំមិនទាន់ដឹងឬសគល់ពិត ខ្ញុំមិនអាចចេញរឿងមួយដែលជារឿងយុទ្ធគុនតែឈុតឆាក Actions បែរជាប្រាប់មិនបង្ហាញលំអិតទៅវិញ។ ប្រលោមលោកប្រឌិតក្តីត្រូវតែច្នៃចេញពីមូលដ្ឋានពិត យើងសរសេរវិមានមួយមានខ្មោចវាស្រួលណាស់ តែខ្មោចនោះមកពីណា មានអ្វីដែលអានហើយយល់ថាសមហេតុនិងផល? ខ្ញុំមិនស្គាល់គុនខ្មែរបែរទៅណានៅឡើយ តើសរសេរពិស្តារបែបណា? តែថ្ងៃណាមួយទេ! ខ្ញុំនឹងធ្វើបាន។
លោកអ្នកត្រូវតែជាសមាជិកព្រីមៀមដើម្បីអានអត្ថបទនេះចុចអាន
